1.bu saatte neden hala uyumadım? 2.sabah nasıl kalkmayı düşünüyorum acaba? 3.uzun zamandır bu kadar internette kaldım mı? 4.yoksa twitterdan sonra tekrar facebook bağımlısı mı oluyorum? 5.ilk göz ağrı ne demek? 6.tüm bunlardan sonra nasıl bir rüya görücem? 7.neden hala ekranın başındayım? 8.ben ne yapıyorum, ne için yaşıyorum? 9.soru döngüsü hep böyle devam edicek mi? 10.peki ya sorularıma cevap alabilecek miyim....
ilk paragrafı yazalı üzerinden en az yarım saat geçti ve ben hala ayaktayım..gözlerimin kapanmasına direnirken gözümden akcak yaşları orda tutuyorum..sırf gözlerimi kızartmasın diye.
bir zamanlar polyannaydım, her ne kadar ara sıra kafama taktıklarım olsa da..aramızda kalsın özlüyorum da bazı bazı...şimdiyse depresifim, ara ara düzeliyor gibi olsa da, manik depresif olduğumu düşünmeden geçemiyorum. Bir insan bu kadar sık depresyona girer de bu kadar çabuk mu düzelir.
o kadar soru var ki kafamda uçuşan ne tatmin edici cevaplar alabiliyorum, ne de bunlar doğrultusunda hayatıma yön verici kararlar..zor karar veren de bir insanım zaten...
ara ara ağlamıyorum, gözyaşlarım başkalarının hayatına da düşmesin diye..içime attıkça onları daha da büyütüyorum. geçen gün ilk defa bir teyze neden ağladığımı sordu o anki bariyerlerimi nasıl yıkıp geçtiyse..
tüm sorulara cevabı bulduğumda kağıdı verip çıkabilcek miyim peki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder