yine böyleyim şu sıralar..gece uyanıp sonra da uyumak
istemiyorum uyku kaçması dedikleri şey bu mu acaba…ben ve uyku kaçması hayırdır
bakalım..ağlamayı özleyen gözlerle bakıyorum etrafa, yazdıklarını görünce daha
bir duygulanıyorum..bir yandan da söyleniyorum şu birkaç alerjik kabarıklık
mıdır yoksa böceğimsi sineğin ısırığı mıdır. bugünü düşünüyorum biran, hani
insan uyumadan önce yapar ya ben, yastığa başını koyarken hemencik uyumuş insan
evet bi uyku arası molayı bekliyorum galiba.
yine kendimle baş başa kaldığım bir an daha bulmuşken
bırakmıyorum, bırakmıyorum kendimi birkaç kelime etmeden..evet sen bilmiyorsun
ama pek bir özler oldum seni..bir sen bu kadar iyi geliyorsun bisen beni
düzeltebiliyorsun sanırım..bi insan bu kadar mı özler iç sesini, bu kadar mı
hasret kalmıştır kendine. her an fırsat kolluyorum, bazen dinliyorum onu, bazen
de anlatıyorum söyleyecek kelimelerim varsa..bazen de sessizce anlıyoruz
birbirimizi..yanlış anlaşılmasın bencilleşmedim daha, bir o anlıyor sanki beni
yoksa durum daha o kadar vahimleşmedi.
şu sıralar pek bir içedönük yaşıyorum nedendir
bilmem..herşeyden uzaklaşmaya ve birazda sessizleşmeye başladım..ara ara
gülüyor bazen de konuşuyorum, yaşıyormuş gibi yapıyorum kısacası…depresyon
başlangıcı tanısıyla kendime şöyle bir uzaktan baktım da…görmediğim bikaç şey
daha varmış..insanları mutlu etme mutluluğunu hissetmek istiyorum..
evet duydum seni bir garipleştin diyorsun..biri olsa çoktan
deli demişti ya..psikiyatrın o tanıyı koymayı bırak vahim bir sorun görmediğini
söylerim..sen kendinle sohbet etmeyeli baya olmuş galiba derim..
06.12.11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder